Santo Elredo de Rievaulx
Abade (†1166-1167?)
Wikipedia | Domena publiczna
Bł. Stanisław Papczyński (1631-1701) Urodził się w chłopskiej rodzinie na Sądecczyźnie, ale szybko wykazał się wielkimi talentami, zdobył solidne wykształcenie i stał się jedną z najwybitniejszych postaci ówczesnej Rzeczpospolitej. Wstąpił do zakonu pijarów, ale po 15 latach opuścił go i założył zgromadzenie marianów. Opowieści o jego życiu są pełne doniesień o wizjach, cudach, lewitacji i innych nadzwyczajnych darach. Napisał jeden z pierwszych na świecie podręczników duchowości dla świeckich „Mistyczna świątynia Boża”. Do jego procesu beatyfikacyjnego posłużył cud (żeby koś został ogłoszony błogosławionym albo świętym jako wyznawca, musi się wydarzyć cud wymodlony za jego wstawiennictwem), który polegał na tym, że ożyło nienarodzone dziecko, które zostało uznane za martwe. Z tego powodu uważa się go za patrona nienarodzonych, obrońców życia i małżeństw starających się o potomstwo.
[insert_title title_left="Santo Elredo de Rievaulx" /]
[big_first_char_text]Nascido em Hexham (Nortúmbria, Inglaterra) entre os anos 1109 e 1110 de uma importante família, transcorreu sua juventude como pájem na corte do rei Davi I da Escócia. Mais tarde entrou no mosteiro cisterciense em Rievaulx, no Yorshire. Esse mosteiro fora fundado no ano 1131 pelo nobre Walter Espec, sob os votos de são Bernardo de Claraval, e na época de são Elredo, seu abade era Guilherme, um discípulo direto de são Bernardo. Vivendo como monge, Elredo fez grandes progressos espirituais, sendo admirado pelos coirmãos por sua notável caridade. Escreveu diversas obras, sendo mesmo considerado um grande historiador. Mais tarde, se tornará abade de Rievaulx, um encargo particularmente importante, do momento que a abadia de Rievaulx era a casa mãe de todos os mosteiros cistercienses da Inglaterra. Por esse motivo, Elredo teve que viajar muitas vezes pelo território Inglês. Por amor a vida religiosa, Elredo rejeitou por diversas vezes o ministério do episcopado. Após vários encargos desempenhados com amor, abalado por várias doenças muito dolorosas (parece que sofresse de gota e de cálculos), morreu entre os anos 1166 ou 1167 com fama de santidade. Foi canonizado em 1191. Em 1250, o Capítulo Geral dos cistercienses o inscreveu entre os santos da Ordem.
[/big_first_char_text]
